Yaylamızın ortasında çanacık,
Çatmaya kanardı bizim Sığracık,
Akşam olur öter kara Fatmacık,
Seni böyle hatırlarız yaylamız.
Yatır kavak üstü geğnik yaylası,
Ağzımıza koyar çöğen helvası
Siçli puslu soğuk olur havası,
Çadırda uykusu tatlı yaylamazı.
Beyi köyü konarçık sorutun başına,
Baltasını sürter kaynak taşına,
Tovga der nohutlu yoğurtlu nargız aşına,
Yemesine doyum olmaz yaylamız.
Kadı kuyusu konar yoldan yukarı,
Çift oluktan akar kartal pınarı,
Ayranlar içinde hevik ayranı,
İçimine doyum olmaz yaylamız.
Bağlıca çadır kurar gocalar düzüne,
İnsanları merttir güvenilir sözüne,
Komşu komşunun muhtaç olur külüne,
Kibiri gururu kaldır yaylamız.
Alibeyce yaslanmış delikli taşa,
Neler geldi neler geçti bu garip başa,
Çakır emmi sohbetin gidiyor boşa,
Muhabbetin bir başkadır yaylamız.
Çingen pınar akar çamdan oluklu,
Manahoz yamacına konar çoluk çocuklu,
Başları kasketli sırtı gocuklu,
Çam oluklu pınarın bir başkadır yaylamız.
Çakırı ayağına kırılanla aykırı akan birleşik,
Kılıçlı gavlaklı bu düğüne yerleşir,
Yan köstekli beygirleri kişneşir,
Rahvan ata binmek bir başkadır yaylamız.
Harıl harıl akar akar derede harlak,
Çam pınarın yamacına konardı sarı kavlak,
Yamaçlarda hoplaşır kuzuyla oğlak,
Güdümüne doyum olmaz yaylamız.
Gedikevi yaşlanmış göğ oğlanın yurduna,
Çobanları iyi bakar ağaların malına,
Köpeği bağlar ardıçların dalına,
Kepeneği sırtında gezer yaylamız.
Göçüne köpeğini sarmış arabanın sırtına,
Yün çorabını çekmiş püskül takmış gonçuna,
Bin beşik yerleşir tal gölcüğün ucuna,
Sınırları korumak zordur yaylamız.
Çukur yurdu mesken tutmuş aslanlı,
Topal satılmış derler beli kamalı,
Şirif oğlu geler pekte havalı,
Yiğitlerin dağıldı öksüz yaylamız….
Yazan : RAMAZAN SEVEN (MAZAK)
Doğum Tarihi:1929
Köyü: Manahoz (Gözeli Köyü)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder